ที่ โรงเรียน ISC ชั้นเรียนศิลปะมีไว้สำหรับเด็กทุกคน โดยเริ่มตั้งแต่ใน ชั้นเรียนของเด็กอายุ 2 ปีขึ้นไป นั่นเป็นเพราะเด็กทุกคนคือจิตรกร และดิฉันมุ้งเน้นที่กระบวนการทางศิลปะที่พวกเขาจะได้เรียนรู้มากวกว่ามุ้งเน้นที่ความสวยงามของผลงานศิลปะ ดิฉันสนับสนุนให้นักเรียนทุกคนแสดงออกอย่างสร้างสรรค์ ในระหว่างชั้นเรียนศิลปะนี้เด็กๆทุกคน สามารถใช้เวลาในการ สำรวจความคิดสร้างสรรค์ ของพวกเขาเองผ่านการใช้จินตนาการและอุปกรณ์ทางศิลปะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการระบายสี การปั้น การวาดรวมไปถึงศิลปะการออกแบบประเภทอื่นอีกมากมาย

ในชั้นเรียนเด็กเล็กที่มีอายุน้อยที่สุดในโรงเรียนของเรา กิจกรรมศิลปะจะมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนทักษะการใช่กล้ามเนื้อมัดเล็กของพวกเขา (Fine motor) หากถามว่าทำไมเราจึงต้องมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาทักษะดังกล่าวนี้ ... Patty Bunce ซึ่งเป็นนักกิจกรรมบำบัดได้กล่าวไว้ว่า “มือน้อยๆต้องพัฒนาความชำนาญและฝึกความแข็งแกร่ง คุณครูสามารถช่วยฝึกฝนและสนับสนุนกระบวนการนี้ผ่านการส่งเสริมให้เด็กรู้จักการใช้กล้ามเนื้อบริเวณดังกล่าว อาจจะผ่านการเล่นของเล่น การใช้กรรไกรที่มีความปลอดภัย การปั้นแป้งหรือดินน้ำมัน เพราะกิจรรมทั้งหมดดังกล่าวนี้เป็นการปฏิบัติที่เอื้อต่อการพัฒนาด้านกล้ามเนื้อมัดเล็กที่ดีที่ดี ซึ่งการเรียนรู้ศิลปะ เช่น การวาดรูปและขีดเขียน ก็นับเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่สอดคล้องกับการฝึกฝนพัฒนาทักษะดังกล่าวอีกวิธีหนึ่งด้วย” และหนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดในการสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมือ คือ การเล่นปันแป้งหรือดินน้ำมัน เพราะกิจกรรมดังกล่าวช่วยกระตุ้นให้เด็กใช้นิ้วมือของพวกเขา สำหรับการวาดรูปเด็กๆ สามารถฝึกฝนกล้ามเนื้อมือในการใช้นิ้ววาดรูปหรือใช้มือในการจับพู่กันระบายสีได้ด้วย นอกจากการเรียนรู้ที่ได้รับความรู้ทางศิลปะในระหว่างการผสมสีแล้วนักเรียนของฉันก็ยังได้รับความตื่นเต้นและสนุกสนานไปกับการเรียนรู้ที่เสริมสร้างจินตนาการให้กับพกเขาพร้อมกันไปด้วย และเป็นอีกหนึ่งความทรงจำที่ดีสำหรับดิฉันในฐานะคุณครูผู้สอนวิชาศิลปะเมื่อได้ยินเรียนชี้ชวนให้ดูว่าพวกเขารู้จักสีใดบ้าง หรือว่าตอนที่พวกเขาทดลองผสมสีแล้วได้เป็นสีอะไร

เมื่อเร็วๆ นี้ ดิฉันได้มีโอกาสนำ นักเรียนจากระดับชั้น Y4 - Y6 ไปทัศนศึกษาที่พิพิธภัณฑ์แวนโก๊ะ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการเสริมสร้างประสบการณ์ศิลปะนอกห้องเรียนของพวกเขา จากการเยี่ยมชมในครั้งนี้ทำให้พวกเขาได้รับแรงบันดาลใจจากศิลปินชื่อดังระดับโลกหลายคนเช่น แวนโก๊ะ โมเนต์และโฮคุไซ เมื่อเด็กๆ มีความสนใจในชีวประวัติของศิลปินและผลงานของพวกเขาเป็นอย่างมาก มันจึงเป็นแรงบันดาลใจและช่วยกระตุ้นให้พวกเขาทดลองสร้างสรรค์ผลงานศิลปะของตัวเองด้วยเทคนิคของศิลปินที่พวกเขาชื่นชอบ แน่นอนว่าเป็นสิ่งดีเมื่อพวกเขามีใจรักและมีความสนุกสนานที่จะทำมัน เมื่อดิฉันได้ดูภาพร่างและผลงานของนักเรียน ดิฉันเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในทิศทางที่ดี อย่างเช่นนักเรียนหลายคนของดิฉันมักจะนำเรื่องราวที่พวกเขาได้เจอหรือกิจกรรมที่พวกเขาได้ทำในระหว่างวันหยุดมาบอกเล่าให้ดิฉันได้รับฟังผ่านางการวาดรูปและระบายสี ซึ่งดิฉันไม่ได้กำหนดให้พวกเขาต้องทำผลงานดังกล่าวมาส่งเป็นการบ้านเลย

ในขณะที่ นักเรียนระดับชั้น Y2 ของดิฉันกำลังรู้ในหัวข้อ "อวกาศ" ดิฉันปล่อยให้เด็กจินตนาการและตีความว่าอวกาศเป็นอย่างไร โดยพวกเขาต้องระบายมันออกมาด้วยสีอะครีลิคลงบนผืนผ้าใบ ดูเหมือนว่าดิฉันเปรียบเหมือนเป็นรถยนต์คันหนึ่งและเด็กๆนักเรียนของดิฉันเป็นเชื้อเพลิงที่ทรงพลัง เพราะพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับดิฉัน และดิฉันมีความสุขมากที่ได้ยินความคิดเห็นไม่ว่าจะเป็น “มันสนุกมาก” “หนูชอบมันสุดๆไปเลย” “ผมตื่นเต้นมาก!” จากเด็กนักเรียนของดิฉันตะโกนตอบกลับมา

ดิฉันหวังและตั้งใจว่าการเป็น คุณครูประจำวิชาศิลปะ จะสามารถช่วยเสริมสร้างแรงบันดาลใจให้กับนักเรียนที่เรียนศิลปะทุกคน ไม่ใช่เฉพาะในขณะที่พวกเขายังเป็นนักเรียนเพียงเท่านั้น แต่อย่างที่ศิลปินชื่อดังระดับโลกอย่าง ปิกัสโซ่ได้กล่าวไว้ว่าความเป็นจิตรกรของพวกเขาจะติดตัวไปเมื่อพวกเขาเติบโตต่อไปในอนาคตได้ด้วย